ดุสิตา หรือหญ้าข้าวก่ำน้อย พืชกินแมลงสีม่วงสด ลำต้นตรงมีดอกขึ้นเป็นชั้นสลับตามแนวดิ่ง สร้อยสุวรรณา หรือเหลืองพิศมร ดอกเล็กสีเหลืองกลีบพลิ้วไหวตามแรงลม ทิพเกสร หรือหญ้าสีฝอยเล็ก กลีบดอกสีม่วงรูปทรงคล้ายตัวนก มีจุดสีเหลือง 2 จุดประหนึ่งดวงตา อ้นแดง ดอกสีชมพูบานเย็น เกสรแทงยาวเย้ายวนแมลง หยาดน้ำค้างลำต้นสีแดงแตกแขนงกิ่งก้านหงิกงอ ทั้งต้นมีหยดน้ำเหนียวดักจับแมลง

จอกบ่วาย มักขึ้นตามที่ชุ่มน้ำใกล้ดงดอกไม้ป่า

ลักษณะเป็นถ้วยกลมแบนติดพื้น สีแดง มีขนและหยดน้ำเล็กๆ ไว้จับแมลง และอีกหลายชนิดที่ทางเจ้าหน้าที่อุทยานฯ เรียกว่า “ดอกหญ้า” แต่ก็มีศักดินาเท่าดอกไม้ป่าเฉกเช่นต้นอื่นๆ
โรงสีเก่าปากพนัง จะสังเกตเห็นปล่องไฟอิฐสูงตั้งโดดเด่นริมแม่น้ำปากพนังอยู่หลายจุด ปล่องไฟดังกล่าวคือ ปล่องโรงสี ข้าวเก่าในอดีตปากพนังเจริญสูงสุดยุคทำนาข้าวมีความอุดมสมบูรณ์ในฐานะอู่ข้าวอู่น้ำของภาคใต้ มีโรงสีข้าว(โรงสีไฟ) จำนวนมาก ถึงแม้วันนี้ภาพความยิ่งใหญ่ของแหล่งผลิตข้าวเพื่อการส่งออกในปากพนังจะได้จาง หายไปตามกาลเวลา
ฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนค่ะ เพราะที่นี่มีดอกไม้กว่า 40 สายพันธุ์ ได้แก่ ซากุระ ทิวลิป ไฮเดรนเยีย ไอริส กุหลาบ และอื่นๆ อีกมากมายที่ถูกจัดแต่งออกมาอย่างสวยงามตระการตาในพื้นที่กว่า 300,000 ตารางเมตร เรียกได้ว่าเป็นอาณาจักรแห่งดอกไม้ที่ไม่ว่าใครก็ต้องฟินกับไปบรรยากาศสุดโรแมนติกของที่นี่ค่ะ
จากที่กล่าวมาข้างต้น อยากให้สาวกสายคีโตเจนิก